ចំណុចគន្លឹះប្រៀបធៀបរវាង Datatype ក្នុងភាសា C++ និង ភាសា Java
1.
ប្រភេទទិន្នន័យ
- Datatype ក្នុងភាសា C++ មាន៧គឺ៖ char, short, int, long, float, double, long double
- Datatype ក្នុងភាសា Java មាន៤គឺ៖
- Integer
number : ជា Datatype អាចផ្ទុកលេខគត់ធម្មជាតិរួមមាន៖ byte, short,
int, long ។
- Floating-point
number : ជា Datatype អាចផ្ទុកលេខទសភាគរួមមាន៖ float, double ។
- Character
: ជា Datatype អាចផ្ទុកតួរអក្សរ ឬតួរលេខរួមមាន៖ char
- Boolean : ជា Datatype អាចផ្ទុកពីរពាក្យ គឺ True ឬ False រួមមាន៖ Boolean ។
1.1.
Integer
number
Datatype Size Range
byte 1 byte - 128 to 127
short 2 bytes - 215 to
215 – 1
int 4 bytes - 231 to 231
– 1
long 8 bytes - 263 to 263
– 1
1.2.
Floating-point
number
Datatype Size Range
Float 4 bytes 3.4e-38 to 3.4e+38
Double 8 bytes 1.7e-308 to 1.7e+308
Q: តើ 3.4e+38 មានន័យដូចម្តេច?
A: 3.4e+38 មានន័យថា 3.4 x 1038 ។
Q: ហេតុអ្វីបានជា Logo របស់ភាសា Java មានសញ្ញាពែងកាហេ្វមានហុយផ្សេង?
A: ព្រោះលោក James Gosling ដែលជាអ្នកសរសេរកម្មវិធី Java ទើបតែចេញពីផឹកកាហ្វេ
នៅហាងកាហ្វេមួយនៅជិតការិយាល័យធ្វើការរបស់គាត់
និងមានសំណូមពរពីក្រុម ការងារ របស់គាត់ឲ្យជ្រើសរើសយកនិមិត្តសញ្ញាកាហ្វេមានហុយផ្សែងនេះជាសញ្ញា
សំគាល់។
1.3.
Character
Datatype Size Range
char 2 bytes 0 to 65, 536 តំណាងឲ្យចំនួនតួរអក្សរ
- Java អាច Support បានគ្រប់ Fonts ទាំងអក្សរខ្មែរ, ចិន, ...
1.4.
Boolean
Datatype Size Range
boolean 1 byte true or false
ឧទាហរណ៍៖
boolean b;
b = true; // ជា Keyword មិនមែនជា Variable ទេ
System.out.print(“b = ”+b); // System.out.print ជា Output លើ Console
// b = true
Q: តើបង្កើត True or False ដើម្បីអ្វី?
A: បង្កើត True or False ដើម្បីបង្កើតលក្ខខណ្ឌ។
ឧទាហរណ៍ទី១៖
ក្នុង C++
int a;
a = 2;
cout<<“Value
a = ”<<a;
ក្នុង Java
int a;
a = 2;
System.out.print(“Value
a = ”+a);
ឧទាហរណ៍ទី២៖
ក្នុង C++
int
age = 18;
cout<<“I’m
”<<age<<“ years old.”;
ក្នុង Java
int age = 18;
System.out.print(“I’m
”+age“ years old.”);
- String នៅក្នុងភាសា Java យើងអាចបង្កើត Variable ជា String បាន ដោយប្រើ Class មួយ ឈ្មោះថា String ។
ឧទាហរណ៍ទី១៖
String stName;
stName = “Sok
Rotha”;
System.out.print(“Hi!,
”+stName);
ឧទាហរណ៍ទី២៖
String st1 =
“Java”;
String st2 =
“Programming”;
String st = st1 +
“ ” +st2;
System.out.print(“st
= ” +st);
// st = Java
Programming
ឧទាហរណ៍ទី៣៖
String a = “1”; //"1" ជា String ព្រោះនៅក្នុងសញ្ញាធ្មេញកណ្តុរ
String b = “2”;
String sum = a + b;
System.out.print(“Sum
= ”+sum); // +sum ជាការតភ្ជាប់គ្នា មិនមែនជាការបូកតំលៃលេខបញ្ចូលគ្នាទេ
// Sum = 12
- Ctrl + R = កែឈ្មោះ
- Ctrl + Space = វាជួយរកពាក្យឲ្យយើង
- Shift + F6 = សំរាប់ Run Java
2.
អញ្ញាត (Variables)
គឺជាអញ្ញាត ឬអថេរប្រើសំរាប់ផ្ទុកទិន្នន័យបណ្តោះអាសន្ន។
នៅក្នុងភាសា Java ដើម្បីបង្កើត Variable មួយ វាគឺត្រូវបានផ្សំឡើងដោយ៖
-
តួអក្សរពី a → z ឬ A → Z
-
ឬក៏អាចផ្សំជាមួយតួអក្សរពី 0 → 9
-
ហើយអាចប្រើនិមិត្តសញ្ញាបានតែមួយប្រភេទគឺ Underscore
( _ )
ឧទាហរណ៍៖
int age;
long ID;
float price;
char ch1;
double
total_price;
- Initialization of variable ជាការកំណត់តំលៃដំបូងទៅឲ្យ Variable ណាមួយ។
ឧទាហរណ៍៖
int age=18; →
Initialization
int age; →
Declaration
age=18; → Assignment (ដូច C++
100%) លើកលែងតែ float
។
double x = 2.5;
x = 2.5;
float y = 2.5f;
y = 2.5f;
float<double
4 bytes<8 bytes
float
a = 2.5f;
float b = 2.1f;
float s; ត្រង់ចំណុចនេះ
float ត្រូវតែប្រកាសជា double វិញទើបមិន error
s = a + b; → error s = a + b; ឬ s = (float) (a + b);
System.out.print(“s
= ” +s);
//s = 4.6
0 comments:
Post a Comment